بوسیدن در احادیث

بوسيدن :

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

إذا قَبَّلَ أحَدُكُم ذاتَ مَحرَمٍ قد حاضَت ـ اُختَهُ  أو عَمَّتَهُ  أو خالَتَهُ ـ  ،

فَلْيُقَبِّلْ بينَ عَينَيها و رَأسَها و لْيَكُفَّ عن خَدِّها و عن فِيها .

هرگاه فردى از شما بخواهد زنى را كه به او مَحْرم است و به سنّ قاعدگى رسيده، ببوسد ـ مثل خواهرش يا عمه اش يا خاله اش ـ ،

پيشانى و سر او را ببوسد و از بوسيدن صورت و دهانش خوددارى كند.

( النوادر للراوندي : ۱۳۶/۱۷۹ )

بحار الأنوار ـ به نقل از جابر ـ :

 لَقيتُ النَّبي صلى الله عليه و آله ، فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ  .

فَغَمَزَ يَدى و قالَ : غَمزُ الرجُلِ يَدَ أخيهِ  قُبلَتُهُ .

پيامبر صلى الله عليه و آله را ملاقات كردم و به آن حضرت سلام نمودم .

ايشان دستم را فشرد و فرمود : اينكه مرد دست برادرش را بفشارد ، [ به منزله ] بوسيدن اوست .

( بحار الأنوار : ۷۶/۲۳/۱۰ )

امام على عليه السلام :

قُبلَةُ الوَلَدِ ، رَحمَةٌ و قُبلَةُ المرأةِ ، شَهوَةٌ

و قُبلَةُ الوالِدَينِ ، عِبادَةٌ و قُبلَةُ الرجُلِ أخاهُ  ، دِينٌ .

 بوسيدن فرزند ، مهر و محبّت است و بوسيدن همسر ، شهوت

و بوسيدن پدر و مادر ، عبادت و بوسيدن برادرِ ايمانى ، دين .

( مكارم الأخلاق : ۱/۴۷۵/۱۶۳۲ )

امام باقر عليه السلام ـ به نقل از جابر انصارى ـ :

 نَهى رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عن المُكاعَمَةِ  و المُكامَعَةِ  .

فالمُكاعَمَةُ ، أن يَلثِمَ الرجُلُ الرجُلَ

و المُكامَعَةُ  ، أن يُضاجِعَهُ و لا يكونَ بينَهُما ثَوبٌ مِن غيرِ ضَرورَةٍ .

 رسول خدا صلى الله عليه و آله از مكاعمه و مكامعه  نهى فرمود .

مكاعمه ، اين است كه مردْ مرد را ببوسد

و مكامعه اين است كه ، بى آن كه ضرورتى در كار باشد، با او در يك بستر بخوابد و ميانشان جامه اى نباشد.

( معاني الأخبار : ۳۰۰/۱ )

امام صادق عليه السلام:

  ليسَ القُبلَةُ علَى الفَمِ ،  إلاّ للزَّوجةِ و الوَلَدِ الصَّغيرِ .

بوسيدن دهان روا نيست ، مگر از همسر و فرزند خرد سال.

( الكافي : ۲/۱۸۶/۶ )

بوسيدن مؤمن :

امام صادق عليه السلام :

إنَّ لَكُم لَنُورا  تُعرَفُونَ بهِ في الدنيا 

حتّى أنَّ أحدَكُم  إذا لَقِيَ أخاهُ ، قَبَّلَهُ في مَوضِعِ النُّورِ مِن جَبهَتِهِ .

همانا شما را نورى است كه به وسيله آن در دنيا شناخته مى شويد

و هرگاه يكى از شما برادرش را ديدار كرد ، محل نور را در پيشانى او ببوسد.

( الكافي : ۲/۱۸۵/۱ )

امام صادق عليه السلام ـ آنگاه كه على بن مَزيَدِ ابريشم فروش دست ايشان را گرفت و بوسيد ـ فرمود :

أمَا إنّها لا تَصلَحُ ، إلاّ لِنَبيٍّ أو وَصِيِّ نَبيٍّ .

 آگاه باش كه اين كار ( بوسيدن دست ) درست نيست ، مگر نسبت به پيامبرى يا وصىّ پيامبرى.

( الكافي : ۲/۱۸۵/۳ )

امام صادق عليه السلام :

لا يُقَبَّلُ رَأسُ أحَدٍ و لا يَدُهُ  ، إلاّ يدَ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله أو مَن اُرِيدَ بهِ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله .

 سر و دست هيچ كس را نبايد بوسيد، مگر رسول خدا صلى الله عليه و آله يا كسى را كه از او رسول خدا صلى الله عليه و آله قصد شود.

( الكافي : ۲/۱۸۵/۲ )

سنن أبى داوود ـ به نقل از عبد اللّه بن عمر در ضمن نقل داستانى ـ :

فَدَنَونا ـ يَعني مِن النَّبيِّ صلى الله عليه و آله ـ ، فَقَبَّلنا يَدَهُ .

 به پيامبر صلى الله عليه و آله نزديك شديم و دست ايشان را بوسيديم.

( سنن أبي داوود : ۴/۳۵۶/۵۲۲۳ )

میزان الحکمه،جلد نهم.